Zielstaal
Verstilling in woorden
Tussen de regels van het leven ontvouwen zich momenten van inzicht, zachtheid en bezieling. Hier deel ik woorden die raken aan wat soms niet te zeggen is — gedichten, mijmeringen en gedachten geboren uit stilte, verwondering en verbinding. Voel je welkom om mee te reizen in de stroom van het innerlijk landschap. Misschien herken je iets van jezelf. Misschien opent zich iets nieuws.
Gedicht Zusterschap
Zusters van nu,
in jullie ogen zie ik mezelf.
Zacht en krachtig,
openend, helend,
aanrakend wat lang gesloten was.
In jullie armen
vind ik thuiskomen,
een bedding van waarheid
waar ik mag geven,
en mag ontvangen.
Toch trilt er iets mee —
een echo van wie er niet meer naast mij lopen.
Verloren zusters,
niet door tijd,
maar door pijn.
Mijn pijn,
die uitreikte met scherpe randen.
Ik heb geraakt,
en ik heb verwond.
Vanuit mijn wonde
deed ik een ander pijn.
Daar is spijt.
Daar is schuld.
Daar is ook liefde
die niet verdween.
Zusters van toen,
ik leg jullie in het midden.
Op mijn altaar
naast de zusters van nu.
Symbolen van wat was,
en wat nog steeds leeft.
Jullie lessen draag ik,
jullie liefde voel ik nog.
Ik vergeef jou.
Ik vergeef mij.
En ik herinner:
alles heeft mij gevormd.
Tot deze vrouw,
de moeder, de geliefde,
de zuster die nu leeft
en liefheeft.
Dank jullie,
voor het samen lopen,
voor het groeien,
voor het spiegelen.
En een zachte sorry —
voor wat ik niet kon zeggen,
voor grenzen die ik niet stelde,
voor emoties die ik inslikte.
Vandaag adem ik dat alles.
En ik buig.
Voor jullie.
Voor mij.
Voor zusterschap.
Liefs, Anna-Gaia © 2025
Schreeuw van mijn yoni
Vandaag schreeuwde ze.
Niet van pijn,
maar van waarheid.
Een oerschreeuw
die al zolang lag te wachten,
slapend in mijn bekken.
Ik adem uit, een schreeuw -
helend,
omarmend,
nog dieper loslatend.
Elke trilling
brengt ruimte
voor plezier,
voor genot
dat zacht mocht stromen
zoals ik ben bedoeld te stromen.
In haar vind ik rust.
In haar vind ik thuis.
In haar vind ik vertrouwen.
Ze fluistert levensgeluk
en draagt het als een heilige tempel.
Mijn yoni,
anker in de aarde,
kloppend hart,
centrum van mijn bestaan.
Ik vertrouw haar.
Ze herinnert mij
aan de vrouw in mij
die weet,
voelt,
leeft.
Warmte.
Verlangen.
Sensualiteit.
Seksualiteit.
In heilige verbinding.
De schaamte liet ik gaan.
De angst voor oordeel viel weg.
De twijfel aan mijn stem, mijn waarheid
loste op in haar diepgang.
Mijn yoni sprak.
En ik luisterde.
Liefs, Anna-Gaia © 2025